Er is geen gesproken Nederlandse versie van deze podcast, maar hier is de vertaling te lezen.

Er boven uit rijzen 

Zoals dezer dagen vaak gebeurt wanneer een groep bedachtzame vrienden samenkomt, begonnen we na het verkennen van verschillende verheven spirituele zaken na te denken over de toestand van de wereld. Er is genoeg om over na te denken: de pandemie, die zich blijft verspreiden, de ernstige klimatologische en ecologische situatie, die nu wereldwijd en onmiskenbaar is, de algemene hypermaterialisatie van de cultuur, en de verharding van de politieke verdeeldheid binnen en tussen naties; allemaal vergezeld van een bulderende, heen en weer kaatsende uitingen in sociale media die weinig meer lijken te doen dan het geluidsniveau te verhogen –  alsof je megafoons geeft aan een kamer vol tweejarigen. Biedt het spirituele pad – niet alleen het ‘soefi-pad’, maar het heilige pad in al zijn vormen – wat hoop in het licht van dit alles?

In werkelijkheid biedt het de enige hoop, maar we moeten goed begrijpen hoe we die hoop tot werkelijkheid kunnen maken. Voordat we een boodschap van harmonie, van liefde, van schoonheid gaan verkondigen, moeten we eerst leren hoe we die zelf kunnen leven. Wat betekent dat?

In het gebed Khatoem smeken wij God “ons te verheffen boven het onderscheid en verschil” dat de mensheid verdeelt. Op meer egoïstische momenten denken we misschien terwijl we deze woorden uitspreken: “Moge mijn buurman ophouden zo moeilijk te zijn,” of “Mogen die onwetende mensen eindelijk het licht zien!” En in onze betere momenten geven we misschien met tegenzin onze fouten toe, of een aantal ervan, en voegen we onszelf toe aan de lijst van degenen die rehabilitatie nodig hebben. Maar als we de woorden van het gebed nader bekijken, vragen we om iets veel diepers.

Onderscheid en verschillen zijn het onvermijdelijke gevolg van namen en vormen die ons in staat stellen vergelijkingen te maken. Als we bidden om boven die verschillen uit te stijgen, bidden we om boven de vorm uit te stijgen naar het Oneindige, naar de Waarheid die alles omvat en boven alles staat. Hazrat Inayat Khan citeerde graag het gezegde van Jezus: “Weest volmaakt, zoals uw Vader in de hemel volmaakt is.” Wij kunnen onszelf niet volmaakt maken – het is zinloos dat te proberen, maar het is op het moment dat wij boven namen en vormen uitstijgen dat wij volmaaktheid ontdekken, een levende volmaaktheid die er altijd al is geweest, en die de vrede is waar de wereld naar verlangt.

Hoe meer van ons die vrede beginnen te vinden in onze praktijk en meditatie, en vervolgens in ons dagelijks leven, hoe meer het lijden van de wereld zal beginnen te verminderen.

Vertaling Kariem Maas