Hoe worden wij volmaakt?

Hazrat Inayat Khan citeerde graag Jezus, die zei: “Wees volmaakt, zoals jouw hemelse Vader.” Natuurlijk denkt niemand van ons dat we ‘God-perfect’ kunnen zijn, en toch benadrukte onze Pir-o-Murshid dat Jezus deze raad niet zou hebben gegeven als het niet mogelijk was. Dus, wat moeten we hieruit begrijpen? Hoe zouden we dit kunnen realiseren in ons dagelijkse, meestal zeer onvolmaakte leven?

De soefileringen houden ons voor dat er in alle vormen een leidende geest is die werkt aan goddelijke vervulling. Als dat zo is, zouden we kunnen beginnen met het raadplegen van die leiding. In het gebed Salaat gaan we omhoog langs een soort trap van begeleiding, van ouders, behulpzame vrienden en inspirerende leraren via de grote verlichte zielen zoals Rama en Krishna en anderen, naar het abstracte niveau van Godbewustzijn dat belichaamd is in de Boodschapper, de Christus, de Nabi en de Rasoel. Vanaf dit niveau, zegt het gebed ons, richt het Oneindige Goddelijke zich tot de hele mensheid, en zij die deze realisatie bereiken spreken het Woord dat in hun mond wordt gelegd ‘zoals het licht de wassende maan vult’.

Hieruit kunnen we begrijpen dat de uitdrukking van de Boodschap op geen enkele manier persoonlijk is. De Boodschappers hebben alle vreugden en smarten van een menselijk leven beleefd, want dat is een noodzakelijk deel van de reis, en zij hebben de waarheid van de Boodschap persoonlijk ervaren, maar wat zij spreken valt ver buiten het bereik van beperkte persoonlijke ideeën en menselijke meningen. Daarom komt dit geschenk van leiding aan de wereld als een gevolg van absolute overgave aan het Goddelijke; daarom zinspeelt het gebed op de maan, die volgzaam toeneemt en afneemt en haar verkoelende stralen geeft aan de schoonheid van de nacht. De maan heeft geen eigen licht – ze schijnt louter omdat ze het levende licht en de kracht van de zon kan weerkaatsen. Op dezelfde manier hebben de grote Boodschappers hun eigen ego gedoofd in toewijding aan het allerhoogste Ideaal en daarom is wat ze geven de weerkaatsing van dat Licht.

Dit houdt een diepe les in voor iedere zoeker op het spirituele pad. De wereldboodschap vindt haar stem door volledige overgave, en als we zelf begeleiding willen ontvangen en de liefdevolle omhelzing van het Goddelijke in ons leven willen voelen, dan moeten we net als de Boodschappers leren ons over te geven zoals de maan dat doet.

Het hart is gemaakt om een spiegel te zijn. Als we het richten op de beperkingen van het dagelijks leven… (Zullen we een lijst maken? We zouden kunnen beginnen met bitterheid, jaloezie, woede, afgunst, twijfel, angst, ontoereikendheid, kilte, haat… en zo kunnen we doorgaan), …dan zal het die beperkingen laten zien. Als we het hart naar het licht richten, zal het met licht reageren. Maar de spiegel moet schoon worden gehouden. Als we ons op beperking richten, wordt de spiegel beperkt; gedachten van ons kleine zelf bedekken de spiegel als roest op metaal. Om de roest te verwijderen, moeten we onszelf vergeten, in bewondering voor al het goede, zoals liefde, licht, schoonheid en harmonie. 

Perfectie is niet iets dat we moeten vormen vanuit onze gedachten en gedragingen; perfectie omringt ons al en doordringt ons. Om volmaakt te zijn is het alleen nodig om die volmaaktheid te weerspiegelen, en dat kan alleen als we onszelf helemaal vergeten zijn. Dat is de betekenis van dit gezegde uit Vadan Alankaras: “Laat me mezelf vergeten, Heer, zodat ik me bewust kan worden van Uw Wezen.”

Vertaling Kariem Maas