Laat ons u kennen… als een vriend…

Het gebed Salat geeft ons een aantal praktische voorbeelden van mensen waarin we de Geest van Leiding mogen herkennen. Het begint met de moeder, de vader, het kind en de vriend, alledaagse menselijke relaties van wie we allemaal iets geleerd hebben. Als we denken dat we nooit iets geleerd hebben van onze ouders of van onze kinderen, dan hebben we beslist een moeilijk leven gehad.

Het gebed gaat dan verder met het noemen van een aantal figuren – noem ze Meesters of Profeten of Avatars, de naam doet er niet toe – van wie de wereld leiding heeft gekregen. Niet veel gebeden geven zo’n catalogus; de grote gebeden die de wereld door de eeuwen heen hebben geholpen, hebben zich over het algemeen gericht op één enkele traditie, simpelweg om verwarring te voorkomen. Nu is de wereld in staat om, soms, over de grenzen van ras en cultuur heen te kijken, en Salat moedigt ons aan in deze richting.

Maar als we de namen van deze Leraren uitspreken, wat gebeurt er dan in ons? Misschien niet veel, als we weinig kennis hebben van de tradities die we aanstippen; of misschien voelen we een soort van zelfvoldaanheid (die min of meer het vermogen van het gebed om ons te verheffen teniet zou doen) dat we in staat zijn om IEDEReen te eren, terwijl de volgelingen van die tradities te veel vastzitten in het verleden om ons ruime perspectief te hebben.

Of misschien voelen we ons wel echt verbonden met de verlichte ziel die wordt genoemd. Moersjid Hidayat heeft ooit gesuggereerd dat het zou kunnen helpen om voor elke profeet een beeld in gedachten te hebben. Het op deze manier richten van onze aandacht, blaast de woorden leven in, en helpt om te voorkomen dat het een simpele mechanische herhaling wordt.

Als we denken aan de lessen van Hazrat Inayat Khan over vriendschap, zouden we elke grote ziel ook kunnen beschouwen als een inspirerende en behulpzame vriend. Ongetwijfeld gaf elk van hen een specifieke trilling die nodig was voor de mensen van die tijd en plaats, maar geen van hen wenste te worden vergodelijkt of aanbeden; ze voelden waarschijnlijk dat ze hun goddelijke taak hadden vervuld als ze door de gelovigen konden worden gezien als een voorbeeld en een vriend.

Als we enig besef hebben van de werkelijke plichten die verbonden zijn aan vriendschap, zouden we op dit punt aangekomen eens stil moeten staan. Het is niet gemakkelijk om enige vriendschap te onderhouden – en wat zou het kunnen betekenen om vriend van een verlichte ziel te zijn? Het zou ongetwijfeld een grote uitdaging zijn – maar de beloning zou zeer zeker ook groot zijn.

Vertaling Kariem Maas