Ben je alleen?

We gaan ervan uit dat we onafhankelijke wezens zijn, de baas over onszelf (met uitzondering van alle aspecten van het leven die we niet weten te beheersen), en we waken angstvallig voor elke vermeende opdringerigheid van buiten ons ‘koninkrijk’. Tegelijkertijd staan we vaak perplex over wat we met onze onafhankelijkheid aanmoeten, zowel in de grote als in de kleine dingen van het leven. We hebben dan wel een vrije wil, maar weten we ook welke koers we moeten volgen?

De leer van het soefisme vertelt ons dat Goddelijke leiding altijd aanwezig is – in alle vormen, in alle wezens, in moeders, in vaders, in kinderen, in vrienden en leraren. Vermoedelijk moet diezelfde leiding ook ergens in ons aanwezig zijn – en toch voelen we ons vaak ver weg op zee, zonder land in zicht en zonder kaart of kompas aan boord. Waar moeten we dan heen? Met stormwolken aan de horizon, waar kunnen we beschutting vinden voor ons fragiele vaartuig?

In een van zijn aforismen zegt Hazrat Inayat Khan: “Zulke zielen, die zich ervan bewust zijn dat hun relatie tot God is als die van een kind tot zijn ouders, krijgen speciale aandacht. Zij worden altijd geleid, omdat zij om leiding vragen.” Voordat we dit inzicht afdoen met een schouderophalen en de gedachte: ‘Sommige mensen zijn gezegend, maar ik niet,’ moeten we nog eens kijken. Dit aforisme draagt de les in zich dat we behandeld worden in overeenstemming met onze houding. 

Hoewel velen de woorden van het soefigebed ‘Neem ons in uw ouderarmen’ herhalen, hebben niet allen het gevoel dat het Goddelijke inderdaad hun liefhebbende ouder is. Sommigen, die gebukt gaan onder schuldgevoelens en zelfkritiek, verwachten geoordeeld en veroordeeld te worden, als ze al aan God denken. Anderen betwijfelen of God ooit aan hen denkt, misschien omdat ze nooit aan God denken. Weer anderen, die de strijd van het leven in deze wereld voeren – waar alle mensen mee geconfronteerd worden, zowel de zondaars als de heiligen – denken dat God ontevreden over hen moet zijn, zoals zij ontevreden zijn over hun lot in het leven.

God is alles, en we kunnen in de Goddelijke aanwezigheid alles vinden wat we zoeken – een Trooster, een Vriend, een Onderhouder, een Genezer van ons verdriet – maar we moeten onze twijfels overwinnen om ons ideaal werkelijkheid te laten worden, want twijfel is de druppel die de heldere spiegel van het Bewustzijn doet roesten. En als we een ideaal willen kiezen waarop we ons willen richten, dan is er niets beter dan het Goddelijke als onze Ouder te zien, want dat zal ons helpen ontwaken voor de liefdevolle zorg van het Goddelijke en zal ons op een dag in staat stellen de Geest van Leiding te vinden die van binnenuit tot ons spreekt.

Vertaling Kariem Maas