Er is geen gesproken Nederlandse versie van deze podcast, maar hier is de vertaling te lezen.

Wie is de gast? 

In culturen over de hele wereld wordt gastvrijheid beschouwd als een grote deugd. Hartelijk ontvangen worden verdiept de band tussen mensen, waardoor kennismaking kan overgaan in vriendschap en vriendschap kan rijpen in liefde. Aan de andere kant is er niets dat een relatie sneller afkoelt dan een lauwe ontvangst onder iemands dak.

In sommige delen van de wereld is het gebruikelijk om tegen een arriverende gast te zeggen: “Dit is uw huis,” en gewoonlijk wordt dit niet louter uit gewoonte gezegd, maar met volle oprechtheid. Er is een poëtische weergave van de zikar die hierop betrekking heeft. Deze heilige oefening, die door velen regelmatig wordt herhaald, wordt in het Engels vaak vertaald als “There is no God but God,” (Er is geen God behalve God) maar wordt soms ook zo uitgedrukt: “There is no God but the Guest within”(Er is geen God behalve de Innerlijke Gast). Wat een voorrecht, en wat een verantwoordelijkheid om te voelen dat de Goddelijke Aanwezigheid bij ons logeert!

Hoe meer we hierover nadenken, hoe meer het onze dagelijkse ervaring kan transformeren. Als we de stille streling van het zonlicht op onze huid voelen, kunnen we beginnen in te zien dat het het Goddelijke is dat van de warmte geniet; als we het parfum van een roos inademen, is het het Goddelijke dat het geheim van de bloem overpeinst; als we een hap brood nemen, is het de Goddelijke geest die de gulheid van het graan omarmt.

Ernaar te streven de gastheer of –vrouw te zijn van de Heilige Bezoeker is een wonderbaarlijke instelling, die een leven lang inzichten en rijkdom biedt. Als we ons inspannen om onze rol van gastheer/vrouw te vervullen, het huis nauwgezet opruimen, altijd de wensen van de bezoeker boven onze eigen gewoonten stellen, kunnen we soms een geamuseerde glinstering opvangen in de ogen van onze goddelijke gast – want wie is in deze situatie werkelijk de gastheer of -vrouw, en wie is de gast? Wij hebben het huis dat wij bewonen niet gebouwd, en ondanks onze veronderstellingen, zijn wij hier voor een onzekere tijd. Elk moment kunnen we verplicht zijn te vertrekken. Zou het niet juister zijn te zeggen dat wij de bezoekers zijn? Als dat zo is, dan kunnen we beginnen een nieuwe vaardigheid te leren – een gast zijn, een goede gast. Dat verschilt niet veel van de rol van gastheer, maar legt misschien meer nadruk op dankbaarheid

Vertaling Kariem Maas