Er is geen gesproken Nederlandse versie van deze podcast, maar hier is de vertaling te lezen.

De wolken laten verdwijnen

Er is een oud verhaal over een man die een geheim ontdekte, een geheim dat hij nooit aan iemand mocht onthullen, en de taak om het in zichzelf op te kroppen werd een grote last. Hij voelde het voortdurend in zijn borst drukken, zodat het sluiten van zijn lippen over het geheim een kwelling werd. Tenslotte vroeg hij raad en iemand stelde hem voor het bos in te gaan, een kuil te graven en het geheim in de aarde te roepen. Dat deed hij en hij voelde onmiddellijk opluchting. Maar tot zijn ontzetting ontdekte hij dat het hele woud nu weergalmde van het geheim dat hij had uitgesproken.

Misschien klinkt het als niet meer dan een amusant kinderverhaaltje, zonder grote betekenis, maar het brengt een belangrijke waarheid naar voren voor ons. Hazrat Inayat Khan onderwees dat de wereld als een koepel is, waarin alles wat gezegd wordt weerklinkt. Wat we zeggen blijft weerklinken – of het nu openlijk op de markt is geroepen of zachtjes gemompeld – zodat we omgeven zijn door een zee van trillingen, een zee die harmonieus kan kabbelen of stormachtig kan worden, al naar gelang ons karakter.

Hetzelfde geldt voor onze gevoelens, gedachten en handelingen, want ook dit zijn patronen van trillingen. Wij kunnen betwijfelen of er nu nog een spoor is van iets wat wij een tiental jaren geleden dachten, maar velen van hen die in een bijna-dood-ervaring op de grens tussen de werelden zijn gekomen, hebben gemeld dat zij hun hele leven in een flits voor zich zagen opdoemen. Materie is dicht en fysieke vibraties sterven snel uit, maar in de fijnere sferen kunnen zij zeer lang blijven bestaan.

Dit kan ons helpen om de leringen van Hazrat Inayat Khan over het leven na de dood te begrijpen. De ziel, die vergeleken wordt met een lichtstraal van de goddelijke Zon, is de waarheid zelf, zuiver en onaantastbaar in haar essentie. Maar door haar komst in de wereld van manifestatie en het ervaren van individualiteit, accumuleert zij een wolk van vibraties, of indrukken, die haar omhullen. Het is een algemene regel dat we worden wat we zien, en de ziel, hoewel van goddelijke oorsprong, voelt zich beperkt door deze wolk; haar licht wordt versluierd voor haar eigen zicht. Als wij wreed en egoïstisch zijn geweest, zal dus dat de wereld vormen waarin de ziel zal leven, zodra het fysieke lichaam is afgedankt. Het is een directe toepassing van de gulden regel, die in vrijwel alle culturen sinds het begin der tijden wordt onderwezen: doe zoals je zelf behandeld wilt worden. Waarom? Omdat wat je doet, je omgeving zal zijn in het hiernamaals.

Religies spreken gewoonlijk van straf voor onze tekortkomingen of zonden, maar gevolgen zou een betere term zijn. Als ik onhandig ben met een hamer en op mijn duim sla, zal mijn onhandigheid een kloppend gevolg achterlaten dat dagen kan aanhouden. Dat is wat we vinden in dit gezegde uit de Vadan Alapas: “Op zekere dag ontmoette ik de Heer van aangezicht tot aangezicht en, mijn knieën buigend, bad ik: ‘Zeg mij, o Koning van Mededogen, zijt Gij het die de zondaar straft en de deugdzame beloont?’ en Hij zei, glimlachend: ‘De zondaar trekt zijn straf aan; de deugdzame verdient zijn beloning.’“

Dit klinkt misschien nogal onheilspellend voor ons – wie voelt zich immers deugdzaam? Hoe verder we op het spirituele pad komen, en hoe meer we onszelf bestuderen, hoe meer we ons bewust worden van onze tekortkomingen, en onze deugden zien er steeds bleker en onaanzienlijker uit. Betekent dit dat er geen hoop voor ons is in het volgende leven? 

Er is altijd hoop: ons wordt verteld dat ‘God barmhartig is en graag vergeeft’ – zolang we ons tot Hem wenden en oprecht spijt hebben van onze fouten. Maar als wij God voor onszelf niet tot werkelijkheid hebben gemaakt, als de Ene voor ons slechts een concept is, dan zal een oproep om absolutie op het laatste moment niet veel doen om onze zelfgemaakte wolk van beperkingen te laten verdwijnen. Dit brengt ons tot een belangrijke conclusie: aangezien niemand weet hoe lang we hier nog hebben, is het misschien tijd om aan de slag te gaan en ons Goddelijk Ideaal werkelijkheid te laten worden.

Vertaling Kariem Maas