Waar is perfectie? 

Er is geen gesproken Nederlandse versie van deze podcast, maar hier is de vertaling te lezen.

We zeggen dat schoonheid in het oog van de toeschouwer zit. Geldt dat ook voor perfectie? Ja, maar alleen als de toeschouwer er niet is. 

Elk individu reageert op een andere manier op de wereld. Majnun zag de schoonheid van Leila omdat hij Majnun was. En zoals hij zei, als anderen haar schoonheid wilden zien, zouden ze zijn ogen moeten lenen. De hele schepping is door het Goddelijke geschapen, maar voor de meesten van ons lijkt zij niet gelijkmatig mooi; sommige delen spreken ons meer aan, andere minder. En er is zelden overeenstemming over wat mooi is – dat wat de een onverschillig laat, kan een ander in vervoering ten hemel doen stijgen. 

Ons spirituele pad is een reis naar het Ene Wezen – niet een reis in de ruimte, maar in ons bewustzijn. We zijn al onafscheidelijk van het Ene, maar we beginnen in een gevoel van isolement en we willen ons bewust worden van die Eenheid, die in onze aanroep wordt omschreven als ‘de volmaaktheid van liefde, harmonie en schoonheid’. Maar waar is die volmaaktheid? Net als met schoonheid, vinden de meeste mensen dat wat ze waarnemen aan ‘volmaaktheid’ op zijn best fragmentarisch is. Er is veel in de wereld om over te klagen (tenzij we onszelf die gewoonte hebben afgeleerd). Misschien vangen we hier of daar een glimp op van perfectie, en als we dan weer kijken, is die verdwenen.

De beperking van volmaaktheid wordt echter alleen veroorzaakt door ons beperkte gezichtspunt. Als we in staat zouden zijn onze manier van kijken te verruimen, zouden de ‘onvolkomenheden’ iets anders tonen. Stel dat ik regelmatig door een bepaald bos wandel, en de gratie en schoonheid van de bomen bewonder. Dan ontdek ik op een dag, tijdens mijn wandeling, dat een storm juist die boom heeft geveld waaronder ik regelmatig zat voor een paar momenten van stille bezinning. Het is een verlies – voor mij. Maar de boom, die aan het vergaan is, zal nu vele andere kleine levens voeden en het bos zal vernieuwd worden. Om volmaaktheid te zien, moeten we kijken vanuit ALLE gezichtspunten, alles toelaten, alles respecteren. Met andere woorden, het adagium dat een soefi met twee gezichtspunten ziet, het zijne en dat van de ander, is niet alleen een goed medicijn voor sociale harmonie, maar een mystiek recept voor de waarneming van het Ene, het Enige Wezen. In de Bijbel lezen we: “Niemand kan Mij zien en leven.” Niemand, geen enkel individu kan God zien – maar als we ons kleine ego opzij schuiven en ruimte geven aan het hele plaatje, kan ons eindelijk een blik gegund worden op de oneindige volmaaktheid waarnaar we ons hele leven al op zoek zijn.

Vertaling Kariem Maas