Visalat Day 2024

Vandaag, 5 februari, vieren mensen over de hele wereld het leven van Hazrat Inayat Khan. Misschien hebben ze zijn lessen gevolgd, of zijn inspirerende lezingen gelezen en zijn kostbare zinnen in de Gayan, die schitteren als levende juwelen, of ze hebben de magie van zijn persoonlijkheid gevoeld – daarom herinneren ze zich de datum dat hij overleed in Delhi in 1927. Maar er is ook een onbekend aantal mensen die misschien niets weten van de betekenis van deze datum en misschien niet eens de naam kennen van de heilige die het soefisme naar het westen bracht, die toch, als ze het wisten, ook hun harten zouden kunnen openen in dankbaarheid – omdat hun levens en geesten op de een of andere manier zijn verheven door de krachtige boodschap van liefde, harmonie en schoonheid die Pir-o-Murshid niet alleen aan zijn studenten gaf, maar aan de hele wereld.

Het is een bijzondere gewoonte van soefi’s om de datum te vieren waarop een groot mens sterft. Een gewoonte die niet in overeenstemming lijkt met de manier waarop de dood gewoonlijk wordt beschouwd. Het is omdat een gerealiseerd wezen voorbij de schaduw van angst is gegaan en net zo gemakkelijk van deze wereld naar de volgende stapt als wij van de ene kamer van ons huis naar de andere gaan. Sterker nog, het is een vreugdevolle overgang, want het betekent dat je eindelijk de beperking van de fysieke wereld achter je laat en naar het huis van de Goddelijke Geliefde gaat. Het woord ‘Urs’, dat vaak op deze dag wordt toegepast, betekent bruiloft.

Laten we vandaag blij zijn voor onze geliefde Hazrat Inayat Khan, en laten we ook dankbaar zijn – aan hem voor zijn levenslange opoffering, en aan de Goddelijke Wil die hem naar ons stuurde om ons te helpen ons door onze verwarring heen te leiden naar het licht van de waarheid dat eeuwig op iedereen wacht.

Vertaling Kariem Maas