Er is geen gesproken Nederlandse versie van deze podcast, maar hier is de vertaling te lezen.

Doe een wens Audio 136

 In vele delen van de wereld wordt de verjaardag van een kind gevierd met een taart versierd met brandende kaarsjes, waarbij het aantal kaarsjes overeenkomt met het voltooide jaar. Wanneer dit fascinerende voorwerp van zoetheid en licht verschijnt, wordt het kind aangemoedigd om een wens te doen en de kaarsjes uit te blazen. Indien mogelijk moeten ze allemaal in één adem worden uitgeblazen om de wens in vervulling te laten gaan. Het is een gewoonte die de verborgen les overbrengt dat onze inspanningen een rol spelen bij het waarmaken van dromen. Het is niet genoeg om een wens te hebben, we moeten ook adem erin stoppen om die te vervullen.

Het is wijs om kinderen te leren zich op hun wensen te richten, want onze verlangens vormen de basis van alles wat we in het leven bereiken. Of het nu gaat om een relatie of een carrière, een wereldse prestatie, een artistieke expressie of spirituele vervulling, het moet beginnen met een wens. En als de wens eenmaal is gevormd, moet hij worden bewaakt en versterkt totdat hij ons door alle moeilijkheden heen kan loodsen die op ons pad zullen verschijnen.

Daarom is het dat, wanneer Hazrat Inayat Khan in Vadan Alankaras een poëtisch beeld geeft van zijn vertrek op de reis naar het land van de liefde, hij eerst spreekt over het bestijgen van het paard van de hoop, de krachtige energie die hem voorwaarts zal dragen naar het doel. En hoewel wij als verstandige volwassenen die alles weten over wensen, zouden kunnen lachen om deze gedachte, toch is het belangrijk om op de juiste manier op het paard te zitten: we moeten kijken waar het paard heen gaat, en niet waar het vandaan komt. Met andere woorden, we moeten onze aandacht richten op wat we willen bereiken, en niet op wat we willen ontvluchten. We hebben allemaal wel eens uitspraken gehoord als: “Ik hoop dat ik dat nooit meer hoef te doen!” of “Ik hoop dat God me helpt om uit die situatie weg te komen!” Hoewel die gevoelens begrijpelijk kunnen zijn, is het op die manier inkaderen van onze hoop alsof we op het paard zitten met het gezicht in de verkeerde richting.

Als we achterom kijken, zullen we nooit ontsnappen, want onze blik zal gevuld zijn met wat we niet willen. De ongewenste indruk zal blijven, hoe ver het paard ons ook brengt – en het is natuurlijk moeilijk om ons paard te leiden als we niet kijken waar we heen gaan. Veel beter is het om vooruit te kijken, want dat zal ons helpen om de toekomst voor te bereiden, en elke stap voorwaarts zal ons nieuwe kracht geven.

Doe een wens – en ga er dan heen, en kijk niet achterom.

Vertaling Kariem Maas