Denken aan anderen

Op dinsdag krijgen minstens een paar mensen over de wereld om 4 uur ‘s middags Europese tijd een seintje – een oproep om even een pas op de plaats te maken om de woorden van Rasoel* hardop uit te spreken en de wazifa Ya Rasulillah (O Boodschapper van God) een aantal keren te herhalen.

Waarschuwer voor komend gevaar,
opwekker van de slapende wereld,
bode van de Boodschap van God,
Gij zijt onze Verlosser.

Deze gewoonte begon zo’n jaar geleden. Het seintje is bedoeld om ons de klassen over de Boodschap in herinnering te brengen die Hazrat Inayat Khan gaf op dinsdagmiddagen tijdens de zomerscholen in Suresnes. De woorden sporen ons ook aan om stil te staan bij de Boodschap van Eenheid waar de wereld van vandaag zo’n wanhopige behoefte aan heeft.

De Boodschap is geen nieuwe uitvinding. Het is telkens dezelfde Boodschap die vanaf het begin der schepping heeft weerklonken, die de wereld aanspoort om hoger te reiken. De missie van Hazrat Inayat Khan was tweeledig: om de voeten van een aantal toegewijde mensen stevig op het pad naar spirituele volmaaktheid te zetten en om de tonen van liefde, harmonie en schoonheid te laten weerklinken op een manier die de hele wereld zou kunnen horen en begrijpen.

De herinnering aan deze oproep elke dinsdag is een manier om ons opnieuw te verbinden met de anderen op dit pad. Want het is een speciaal gevoel, een zachte zegening, om te weten dat anderen hun hart op dezelfde manier en op dezelfde tijd openstellen. Nog belangrijker is het dat deze herinnering ons verbindt met de hele mensenfamilie en ons eraan doet denken dat het geluk van één iemand uiteindelijk onlosmakelijk verbonden is met het geluk van iedereen.

Als we het wíllen zien, dan kunnen we dit zelfde besef in elke traditie terugvinden. Boeddhisten bijvoorbeeld, spreken van “bodhicitta”, dat betekent “verlichte geest”, een staat van zijn waarin iemand streeft naar ontwaking, empathie en compassie, eigenschappen die alle voelende wezens ten goede komen. We hoeven daarom niet te denken dat soefi’s (of mensen die het soefipad gaan) op een of andere manier speciaal zijn, maar we mogen misschien wel onderkennen wat een groot voorrecht het is om verenigd te zijn met de eindeloze lijn door de eeuwigheid van waarachtige broeders en zusters, de boeddhisten, de hindoes, de christenen, de moslims en alle anderen, bekend en onbekend aan de wereld, die het licht van de waarheid hebben hooggehouden ten behoeve van hun medemensen.

*Rasoel
Waarschuwer voor komend gevaar, opwekker van de slapende wereld,
bode van de Boodschap van God, Gij zijt onze Verlosser.
De zon bij het begin der schepping, het Licht van het hele universum,
de vervulling van het doel van God, Gij het eeuwige leven,
Wij zoeken een schuilplaats in Uw liefdevolle omarming.
Geest van Leiding, bron van alle schoonheid en schepper van harmonie,
liefde, minnaar en geliefde Heer, Gij zijt ons goddelijk ideaal.

Vertaling Irene Lennings