Er is geen gesproken Nederlandse versie van deze podcast, maar hier is de vertaling te lezen.

Waarheen te kijken

Het lijdt geen twijfel dat de wereld op dit moment een problematische tijd doormaakt. Wat in het bijzonder moeilijk lijkt, is de opeenstapeling van het ene probleem bovenop het andere. Om het in fysieke termen te zeggen: we worden niet alleen op en neer gegooid, maar we worden ook heen en weer geschud en over de kop gerold, allemaal tegelijk. Dit soort complexe bewegingen is misschien wel goed als je een thrill ridein een pretpark wilt ontwerpen, maar die duurt maar een paar minuten. De opeenstapeling van verstoringen waarmee de wereld op dit moment wordt geconfronteerd – ziekte, gewapende conflicten, honger, milieucrisis, economische onzekerheid, sociale ongelijkheid en al het andere – vertonen geen tekenen dat ze snel zullen ophouden.

Maar wat ons allen zou kunnen helpen, is het advies van een naamloze zeeman, wiens raad ons werd doorgegeven door Hazrat Inayat Khan. Hazrat Inayat vroeg de zeeman of er een remedie was tegen zeeziekte, en de zeeman vertelde hem dat het enige wat hielp was om te kijken naar de horizon. De meester zei dat hij dit advies zeer nuttig vond, en hij herkende ook een spirituele kiem in de wijsheid van de zeeman.

Wij kunnen begrijpen dat, in fysieke zin, het signaal dat we door onze ogen krijgen van een vaste horizon, ons kan helpen om het alarm van verwarring te onderdrukken dat komt van de evenwichtsorganen. Metafysisch gezien kan de standvastigheid van ons ideaal ons helpen om boven de veranderingen en schokken van het dagelijkse leven uit te stijgen. Als we gefocust zijn op het Oneindige, wordt het slingeren en schudden van het beperkte veel minder belangrijk. Het neemt de problemen niet weg, helemaal niet, maar het helpt om ze in perspectief te houden.

Maar om dit advies te kunnen toepassen, moeten we een ideaal hebben. Hazrat Inayat Khan gebruikte het woord ‘God’, maar roept dat woord enig gevoel bij ons op? Kunnen we met enige duidelijkheid zeggen wat ons ideaal zou kunnen zijn? Een soefi zei: “Je god is datgene waar je aan denkt als je plotseling geconfronteerd wordt met moeilijkheden.” Als we dit toepassen als een soort diagnose-instrument, kunnen we veel over onszelf te weten komen.

Een horizon is, net als een ideaal, de grens van ons zicht; hij omringt ons, maar hoe ver we ook reizen, hij blijft voor ons. Dat is niet omdat de horizon zich van ons terugtrekt, maar omdat hij inherent is aan ons.

Als je dus in moeilijkheden verkeert en onzeker bent over wat je ideaal zou kunnen zijn, zoek dan diep in jezelf naar je eigen horizon, en die zal je door deze tijden heen helpen

Vertaling Kariem Maas