Er is geen gesproken Nederlandse versie van deze podcast, maar hier is de vertaling te lezen.

Onze Houding

‘Houding’ is een woord dat speciale aandacht krijgt van Hazrat Inayat Khan. In Gayan Boulas zegt hij bijvoorbeeld: “Het is niet onze situatie in het leven, maar onze houding ten opzichte van het leven die ons gelukkig of ongelukkig maakt.”

Maar wat bedoelen we met ‘houding’? Er is natuurlijk een lichamelijk aspect van houding, in de zin van lichaamshouding, en dat zou ons kunnen doen denken aan de wetenschap van de hatha yoga, waarin verschillende asana’s worden aangehouden vanwege hun effect op onze lichamelijke en geestelijke gezondheid. En zelfs als we geen yogamat hebben, weten we dat rechtop zitten, rechtop staan en buigen bijvoorbeeld allemaal invloed hebben op ons bewustzijn. Maar de houding waarover Hazrat Inayat spreekt, is niet alleen hoe we ons fysieke wezen houden, maar ook hoe we over het leven denken, hoe we ons innerlijk houden ten opzichte van de stroom van gebeurtenissen om ons heen. We kunnen bijvoorbeeld passief of strijdlustig zijn, pessimistisch of optimistisch, somber of vrolijk; we kunnen egoïstisch of vrijgevig zijn; we kunnen een houding van wanhoop of hoop hebben.

De reden dat onze houding belangrijk voor ons is, is dat het onze houding is die onze ervaring bepaalt. In zijn lezingen over de bedwelming van het leven vertelt Hazrat Inayat Khan ons dat de wijn die we drinken onze wereld wordt – als we de wijn van mislukking drinken, zullen we niets dan mislukking ervaren; als we de wijn van hoop drinken, zal er een ster van hoop zijn die ons altijd door het leven leidt.

Het is gemakkelijk om dit bij anderen waar te nemen. Zeker, wij kennen allen minstens één pessimist wiens negatieve verwachtingen voortdurend worden bevestigd door de ene moeilijkheid na de andere, en misschien ook wel een vriendelijk mens die gemakkelijk vriendelijkheid vindt in de wereld om hem heen. Wat moeilijker is, is onze eigen houding te herkennen, want het zijn vaste denkgewoonten die we zelden opmerken of in twijfel trekken. We zullen het leven altijd door de sluier van een bepaalde houding zien, totdat we het mystieke punt van nuchterheid bereiken, dat niet zo gemakkelijk te vinden is. Maar als we kunnen leren onze houdingen te zien, kunnen we ernaar streven deze te veranderen, om ze meer behulpzaam te maken. Als leidraad zouden wij de woorden kunnen nemen van het gebed Salaat, dat zich richt tot de Boodschapper, en spreekt over ‘Gij, wiens hart voortdurend opwaarts reikt!’ Is er een betere houding denkbaar dan altijd naar boven reiken? Zoals iedere kleuter weet, is het een houding die de liefhebbende ouder zeker zal inspireren om ons op te tillen en ons dicht bij hun hart te houden.

Vertaling Kariem Maas